نقد ساختارگرایانه سوانح العشاق احمد غزالی

چکیده ساختارگرایی یکی از جدیدترین رویکردهای نقد ادبی است که بر نظریه های زبان شناسی بنیان نهاده شده است. منتقد ساختارگرا به دنبال کشف رابطه ای منطقی و منسجم میان اجزای کوچک تر یک متن و ارتباط این اجزا با کلیت اثر می کوشد تا انسجام یا عدم انسجام ساختاری یک اثر ادبی را نشان دهد. سوانح العشّاق احمد غزالی نخستین اثر به زبان فارسی است که به طور مستقل درباره ی عشق نوشته شده است. این اثـر مجموعـه ای از نظریه های غـزالی درباره ی عـشق، عاشق، معشوق و ارتباط مـیان آن هاست. غزالی در این زمینه پایه گذار مکتبی بوده است که بعدها دیگرانی چون سنایی، شیخ عراقی و عین القضات همدانی تحت تأثیر آن قرار گرفته اند. ایـن پایان نامه از منظــر نقد ســاختارگرایـانه به تبیین و تـوضـیح ارتباط اجــزای متعدد مـتن سـوانح العشّاق و سپس نشان دادن ساختار کلی آن می پردازد. نتایج پژوهش حاکی از تعامل و ارتباط چندسویه ی اجزای زبانی، بلاغی، محتوایی و به طور کلی همه ی اجزای کوچک تر متن است که جز در یک مورد، انسجامی کلی را در ساختار متن نشان می دهد. نیز بررسی ها نشان مــی دهد که ساختار متن مدور است و مفاهیم به کرات در آن تکرار می شوند. واژگان کلیدی: ساختار، نقد ساختارگرایانه، سوانح العشّاق، احمد غزالی.